Nominowany do Oscara kanadyjski film, wyreżyserowany przez urodzoną w Indiach reżyserkę Deepę Mehtę, porusza tematykę hinduskiej obyczajowości, a szczególnie życia wdów po śmierci mężów oraz aranżowanych małżeństw małych dziewczynek i starszych mężczyzn. Chociaż akcja filmu ulokowana została w 1938 roku, to właściwie do dzisiaj w Indiach takie śluby są normą. Co gorsza, gdy umiera małżonek, wdowa, niezależnie od wieku, zgodnie z zasadami religii i obyczajem winna spędzić resztę życia w aśramie dla wdów. W tej formie przytułku ma pokutować za swoje grzechy z poprzedniego życia, które – wg wierzeń – wpłynęły na śmierć męża.
-opis: Iplex.pl
Film ukazujący sytuację wdów indyjskich okresu 1938 roku. Wdowa, czyli nikt w Indiach. Ukazane realia są drastyczne dla europejczyka. Kobieta po śmierci męża staje się nic nie warta. Trafia do przytułku dla wdów i tam ma szansę na spędzenie reszty życia. Chore realia religijne, polityczne i społeczne.
Problem nawet nie tkwi w religii, co jest wypowiedziane w filmie. Te kobiety przeważnie nie mają potem gdzie żyć, bo należałoby z nimi podzielić majątek i je wykarmić, a po co? Lepiej by mężczyzna miał władzę, a kobieta jak na nią przystało, cierpiała po śmierci męża i oddała wszystko w modlitwie do Kriszny.
Kiedyś Martyna Wojciechowska odwiedziła indyjskie aśramy, miejsca gdzie wdowy stawiają czoła codzienności. Trudne warunki, bieda i ubóstwo. One nie mają prawa do niczego, jedynie by umrzeć i to nie zawsze godnie.
Kolejny film, w jakim mała dziewczynka wbrew kulturze i religii „idzie pod prąd”. Mówię kolejny, bo miałam okazję widzieć „Dziewczynkę w trampkach” film arabski, gdzie młoda bohaterka również swym zachowaniem robi wszystko na przekór istniejącym zasadom. Chuyia zmienia ideę wdów, stawia widza w dwuznacznej sytuacji i ukazuje nieprzeciętność charakteru.
Od dzisiaj inaczej patrzę na „słodkie kulki” ukazane w filmie, które mogę sobie kupić w każdej chwili. Doceniam po obejrzeniu filmu tak wiele aspektów, które są dla mnie tak naturalne, że na co dzień się nad nimi nie zastanawiam. Miska ryżu na całodzienny posiłek, ukryte uczucia i dożywotnia obroża w postaci słowa wdowa…
Piękny film ukazujący realia jakie panują do dziś w Indiach. Cudowna muzyka i fabuła. Polecam !
Dodaję jeszcze hipnotyzującą muzykę z filmu:
Katarzyna Irzeńska
Obserwatorium podróży 
Skomentuj