Film opowiada o wspinaczce Quinn Brett, która u szczytu sportowej kariery przeżyła jeden z najbardziej traumatycznych wypadków w dziejach wspinania. Film pokazuje całą złożoność sytuacji człowieka przechodzącego dramatyczną zmianę. Obserwuje Quinn w dobrych, złych i dziwnych momentach, gdy walczy z życiem po wypadku, z którego ledwo się uratowała.
„to jakby umrzeć ale nie do końca […]”
Quinn Brett jest po poważnym wypadku na El Capitanie (Dolina Yosemite, Kalifornia, USA). Podczas wspinaczki z przyjaciółką – na fragmencie Boot Flake, droga the Nose na El Capitanie – Quinn odpada ze ściany. Zostaje mocno poturbowana, ma uraz głowy i kręgosłupa. Od tego momentu już nigdy nie stanie na własnych nogach.
Jej życie zmienia się o 180 stopni. Muszę przyznać, że jestem pełna podziwu dla Quinn za ten film. Za odwagę i siłę jaką w sobie znalazła by podzielić się z nami swoją bardzo trudną i traumatyczną historią. Wspinaczka do tej pory miała wiele ciekawych osiągnieć na swoim koncie. Była i nadal jest piękną kobietą, z ambicjami i marzeniami. Wypadek bardzo zmienił jej życie, ale paradoksalnie dodał jej w jakiś sposób siły.
Quinn jest dowodem na to, że niemożliwe nie istnieje. Ten film da nam mocno do myślenia. Przeplata się przez niego dużo wartości, spraw, które na co dzień wydają nam się błahe a po pewnym zbiegu zdarzeń mogą nabrać totalnie innego kształtu.
Oglądamy dokument o niezwykłej kobiecie. Wysłuchacie przemyśleń Quinn, które wbijają w fotel. Zobaczycie różne reakcje na wypadek i niepełnosprawność. Jej historia jest opleciona masą przeciwności i wahań. Od wspaniałego wsparcia najbliższych, poprzez odrzucenie. Wypowiedź jej przyjaciółki ze wspinu mrozi krew w żyłach. Ogląda się ten moment z przerażeniem. Zaczynasz słyszeć w pewnym momencie bicie własnego serca, bo dookoła panuje grobowa cisza, a myśli krążą po głowie.
Film jest mocny, trudny i piękny. Quinn pokazuje w zasadzie wszystkie strony wypadku, problemy z jakimi mierzy się na co dzień, ale także marzenia, które uparcie realizuje. Uważam, że jest wzorem dla innych. Niesamowitą inspiracją. Podoba mi się jej naturalne zachowanie. Kiedy trzeba ostro przeklina i wyzywa wypadek, ogromnie się na niego wku#&^a. Ma też chwile gdy, docenia to co ma i problemy stara się przekształcać w doświadczenie, które po czasie staje się jej nowym sposobem na życie.
Ile wysiłku trzeba włożyć, by chcieć dalej żyć po takim wypadku. Co czuje osoba na wózku, która nie może poruszać nogami, a wcześniej była sprawna. Jak „traktować” osobę na wózku? Jak poradzić sobie z tym wszystkim psychicznie? Co jest najtrudniejsze? Co ją boli? Skąd brać siłę? Czy można realizować górską pasję po wypadku? Co sprawia Quinn największą trudność a co jest wyzwaniem? Na te i wiele innych – trudnych pytań znajdziemy odpowiedzi w tym dokumencie.
Film An Accidental Life jest pewnego rodzaju pamiętnikiem. Autorka chciała się z nami podzielić swoją historią by uświadomić społeczeństwo z jakimi wyzwaniami mierzy się osoba poruszająca się na wózku, jak wygląda szara codzienność. Quinn prawdopodobnie traktuje ten film jako pewien rodzaj terapii, by oswajać się z sytuacją w jakiej się znalazła. To mądra, piękna, silna i niesamowicie sprawna kobieta. Nie wiem czy każdy by sobie tak poradził jak ona. Jestem dla niej pełna podziwu.
Film da Wam mocno do myślenia. Ale warto! Rekomendowany dla widzów powyżej 16 roku życia.
Seans do obejrzenia 1 marca 2023 od 19:00 w 7 miastach Polski:
- Łódź, Multikino Silverscreen
- Gdańsk, Multikino Gdańsk przy Alei Zwycięstwa
- Katowice, Kino Kosmos
- Kraków, Multikino Kraków przy Dobrego Pasterza
- Poznań, Multikino 51 przy Królowej Jadwigi
- Warszawa, Nove Kino Wisła
- Wrocław, Kino Nowe Horyzonty
Karnet na ten film i pozostałe w ramach Jack Wolfskin – Lądek Film Tour [KUPISZ TUTAJ]
Filmygorskie.pl to największy dystrybutor filmów o tematyce górskiej i outdoorowej w Polsce. Na platformie znajduje się wiele materiałów, które mogą Cię zainteresować. CZYTAJ WIĘCEJ
Obserwatorium podróży 
Dodaj komentarz